همواره تمام کتابداران تشویق می شوند تا هر ساله مجموعه های خود را به منظور حفظ منابعی که  هنوز سودمند و روزآمد است، وجین بنمایند

وجین به عنوان عمل حذف نسخه های اضافی ،به ندرت برای منابع مورد استفاده، منابعی با اطلاعات نادرست یا غیرمرتبط با برنامه درسی یا با نیازهای دانشجویان تعریف می شود.

وجین نباید به عنوان ابزاری برای حذف منابعی که دارای ماهیت جدال آمیز یا اینکه نیاز به ارزیابی مجدد  دارند ، استفاده شود. رهنمودهای عمومی برای وجین شامل موارد ذیل است:

1-     توجه به آخرین تاریخ امانت: در صورتیکه منبع در طول 3 یا 5 سال گذشته استفاده نشده است (البته این مورد بستگی به نوع منبع هم دارد).

2-     شرایط فیزیکی منبع: اگر منبع کهنه یا کاملا پاره شده، در این صورت منبع وجین و تصمیم به جایگزینی آن خواهند گرفت.

3-     روزآمدی: این یکی از مهمترین معیار هاست.

v                 وجین منابع قدیمی، خصوصا در حوزه علوم و فناوری. قانون تورق یا thumb زمان  بررسی را تقریبا چیزی بیش از 3 تا 5 سال قبل تعیین می کند.

v                 منابعی که مورد تقاضا نیستند، یعنی دیگر مورد نیاز گروه های آموزشی یا مورد نیاز جامعه استفاده کننده کتابخانه نیست.

v                 ویرایش های قدیمی تر که دیگر استفاده نمیشود.

v                 کتابهای درسی از تاریخ گذشته

4-     بررسی  اعتباراطلاعات در منبع

5-     بررسی مجموعه حوزه های موضوعی میرا، این نوع از متون باید وجین شود، خصوصا هنگامیکه مشخص می شود که این منابع امانت  کمی رفته است، روزآمد نیستند یا اطلاعات آنها به نظر می رسد غیرقابل اطمینان است.

6-     نسخه های تکراری از یک اثر: در شرایطی که به نظر می رسد تنها یک نسخه ممکن است کافی باشد و سایر نسخ به امانت نمی رود  یا استفاده نمی شود. یک یا دو سال بعد هم نسخه  تکی یاید برای وجین مورد توجه قرار گیرد.

7-     به آثار مرجع باید توجه ویژه ای شود به این دلیل که تمام معیارهای بالا در تمام حوزه های خاص کاربرد دارد. اطلاعات جاری در این حوزه حیاتی است.